در این یادداشت بازی‌های تیم آلمان را در جام جهانی 2010 مرور می‌کنم.

کمی پیش از شروع جام جهانی بالاک ستاره‌ی آلمان دچار مصدومیت شد و در عین بدبیاری جام جهانی را از دست داد. غیبت بالاک پیش بینی‌های منفی زیادی را در مورد عملکرد آلمان در جام جهانی به دنبال داشت و آلمان با امیدواری کمی پا به رقابت‌ها می‌گذاشت. به ویژه که مصدومیت، دامان چند بازیکن دیگر این تیم را هم گرفت. ترکیب آلمان پر از بازیکنان جوان و کم تجربه بود. ولی آلمان بازی‌ها را بسیار طوفانی و حیرت انگیز شروع کرد. آن‌ها با چهار گل استرالیا را شکست دادند و امیدواری زیادی را در هواداران، حتی برای کسب جام، ایجاد کردند. اما در بازی دوم و برابر صربستان آلمان با مشکلات زیادی مواجه شد و با یک گل بازی را باخت. در این بازی، داور اسپانیایی مسابقه در یک تصمیم گیری عجیب و غیر منطقی، کلوزه مهاجم آلمان را اخراج کرد. این داور سال‌هاست که هم‌چنان در سطح اول فوتبال دنیا داوری می‌کند و هم‌چنان اشتباهات فاحش زیادی مرتکب می‌شود.

به هر حال مانند بازی‌های یورو 2008 باز هم کار برای آلمان بسیار دشوار شده بود. ولی آن‌ها بار دیگر در بازی سوم، و در برابر غنا، موفق بودند. آن‌ها با ارائه‌ی یک بازی فیزیکی از سد حریف گذشتند و به دور بعد صعود کردند.

بازی با رقیب سنتی
در دور یک هشتم نهایی، آلمان باید با انگلستان بازی می‌کرد. فوتبال دو کشور پس از جام جهانی 1966 همواره رقابت تنگاتنگی داشته و این مسئله بر کسی پوشیده نیست. بازی با حملات متعدد آلمان آغاز شد و آن‌ها خیلی زود با دو گل پیش افتادند. اما روی یک ارسال، تیم آلمان غافلگیر شد و انگلستان یکی از دو گل خورده را جبران کرد. در این لحظات بود که اتفاق جنجالی این مسابقه به وقوع پیوست. کم‌تر از یک دقیقه پس از گل اول، انگلستان پشت محوطه‌ی جریمه‌ی آلمان صاحب توپ شد. در کشاکشی که پیش آمد، لمپارد بازیکن انگلستان به طور ناگهانی توپ را به سمت دروازه‌ی آلمان شوت کرد. توپ پس از برخوردهایی سریع با تیر افقی دروازه و زمین در اختیار نویر دروازه‌بان آلمان قرار گرفت. همه منتظر تصمیم داور بودند. اما داور این موقعیت را گل نگرفت. تصویر آهسته نشان داد داور، و در اصل کمک او، اشتباه کرده‌اند و توپ از خط دروازه گذشته بود. به هر روی نیمه‌ی اول تمام شد. در نیمه‌ی دوم آلمان باز هم از حریف سَرتر بود و با زدن دو گل دیگر در نهایت 4 بر 1 برنده شد. اما این بازی با حواشی دیگری در تلویزیون ما همراه بود. گزارشگران و کارشناسان، در حین و پس از مسابقه طوری با اشتباه داور بازی برخورد کردند که گویی او به عمد به نفع آلمان عمل کرده. گزارشگر تلویزیونی این مسابقه آقای فردوسی پور بود. کسی که علاقه‌ی وافری به لب خوانی دارد، "the special one" را "آقای خاص" ترجمه کرده و اصرار شدیدی دارد که به "Europa League" بگوید: "یورو لیگ". او پس از گل‌های سوم و چهارم آلمان تکرار می‌کرد: "اگر گل انگلستان مردود اعلام نمی‌شد، شاید الآن نتیجه طور دیگری بود". این در حالی بود که آلمان در سراسر بازی از حریف برتر بود. پس از مسابقه هم در برنامه‌های تلویزیونی مختلف اهمیت این اشتباه داور بزرگ‌نمایی می‌شد. همه از بد شانسی انگلستان صحبت می‌کردند و می‌گفتند اگر آن توپ گل اعلام می‌شد، کار برای آلمان سخت‌تر می‌شد؛ اما به این اشاره نمی‌کردند که در آن صورت آلمان واقعاً بدشانس بود که صرفاً روی دو صحنه، همه‌ی اندوخته‌هایش را از دست رفته می‌دید. در مورد این اشتباه از نظر من باید به داور حق داد. همان‌طور که گفتم قبل از ضربه و در پشت محوطه‌ی جریمه کشاکش و درگیری بین بازیکنان پیش آمد که احتمالاً تمرکز داوران را به خود معطوف کرده بود. سپس لمپارد به طور کاملاً ناگهانی به توپ ضربه زد (آقای فردوسی پور "لمپارد" را با لهجه ی امریکن خیلی غلیظ تلفظ می‌کردند، می‌گفتند: لمپارررد!). این یکی از شگردهای لمپارد است. توپ لمپارد به طرز عجیب و کم سابقه‌ای ابتدا به تیر، سپس به زمین، دوباره به تیر و باز هم به زمین برخورد کرد. همه چیز خیلی سریع روی داد. می‌توان به کمک داور حق داد که تمرکز لازم را نداشته باشد. از طرفی در چنین مواقعی نگاه همه و از جمله داور مسابقه به کمک داور است و اگر هم داور متوجه گل شدن توپ شده باشد، با نظر کمک، دچار تردید می‌شود و در نهایت نظر او را می‌پذیرد. به هر حال این اشتباه داوری به طرز عجیبی در تلویزیون بزرگ‌نمایی شد. انگار تنها مشکل داوری آن جام همین یکی بود. مشخص نیست که افرادی مثل آقای فردوسی پور، اگر واقعاً در پی حقیقت گویی هستند، چرا از اشتباهات متعدد داوری به نفع اسپانیا در این جام چیزی نگفتند. و یا چرا آقای فردوسی پور که طرفدار تیم برزیل است، از بازی شرم آور این تیم برابر کره‌ی شمالی چیزی نگفت. و در نهایت در مقابل حیرت طرفداران آلمان از این برخوردها، آقای فروسی پور گفته بود حذف انگلستان برایش مهم نبوده. بله، ایشان از حذف انگلستان ناراحت نبودند؛ ایشان از صعود آلمان ناراحت بودند. ایشان دشمن کینه توز فوتبال آلمان هستند.   

برد از آرژانتین، باخت به اسپانیا
آلمان در دور یک چهارم نهایی حریف آرژانتین شد. در این بازی آلمان با ارائه‌ی یک بازی بی‌نقص به طرز حیرت انگیزی با چهار گل آرژانتین بزرگ را در هم کوبید. با این نتیجه همه آلمان را قهرمان می‌دانستند. ولی در نیمه نهایی و برابر اسپانیا بار دیگر شرایط تغییر کرد. سرمربی آلمان فکر می‌کرد به هر طریقی که با اسپانیا بازی کند می‌تواند برنده باشد. تصمیم گرفت اصلاً بازی نکند! توپ و میدان را به حریف بسپارد و تیم خود را صرفاً به دفاع وا دارد. ولی این لج بازی با پاسخ سخت اسپانیا همراه بود و در نهایت اسپانیایی که می‌شد با سوئیس آن را برد، اسپانیایی که خوش شانسی‌ها و اشتباهات داوری بی‌شماری را به سود خود دید و اسپانیایی که فقط می‌توانست یک صفر ببرد، این بازی را برد و قهرمان هم شد.

سرماخوردگی
برای بازی رده بندی با اروگوئه اعلام شد که چند بازیکن آلمان به دلیل مصدومیت و سرماخوردگی قادر به بازی نیستند و از طرفی سرمربی آلمان هم با سرماخوردگی شدید رو به رو شده. ولی جست و خیزهای سرمربی پس از گل‌های آلمان به اروگوئه از بیماری او حکایت نمی‌کرد. آلمان اروگوئه را برد و سوم شد.