بار دیگر به بهار نزدیک میشویم. بهارهای متمادی بی حضور یار چنگی به دل نمیزنند. حرکتی باید...، جوششی...، خروشی...، عصیانی...، حتی اگر نیاز است، انفجاری... تا بهار واقعیمان از راه برسد؛ تا بهارها رنگ تازهای بگیرند.
نوشته شده در سه شنبه 92/12/27ساعت 10:36 عصر توسط ع. افگار
نظرات دیگران()
