مقام معظم رهبری سخنرانی امروزشان در خصوص قوه‌ی قضاییه را خیلی جدی شروع کردند. ایشان درست مثل یک حاکم، اخم و تخم داشتند. صحبتشان هم جدی بود. شاید برای اولین بار در تاریخ جمهوری، ایشان از فساد در قوه‌ی قضاییه سخن گفتند؛ که البته با وجود اهمیت، وب سایت بی بی سی فارسی آن را منعکس نکرده بود.

به هر حال رهبر معظم انقلاب رفته رفته در طی سخنرانی ملایم‌تر شدند و لبخند هم بر صورت مبارکشان متجلی شد. تا آن‌جا که در پایان صحبت‌ها ایشان خاطره‌ای خنده‌دار از مرحوم آیت ا... موسوی اردبیلی تعریف کردند که خنده‌ی حضار را هم به دنبال داشت. به عبارتی سخنرانی جدی و اخم آلود ایشان با خنده پایان یافت.

اما خاطره‌ی وی از موسوی اردبیلی عبارت بود از گلایه‌ی آن مرحوم از رسانه‌ها که چرا به اخبار قوه‌‌ی قضاییه اهمیت نداده و مثلاً آن اخبار را بعد از خبر مربوط به کیفیت راه‌های شهرستان "جیرفت" اعلام می‌کنند!

معظم له بالأخره قصد داشتند دغدغه‌ی شخصی را در خصوص اهمیت ندادن به دستگاه قضا به این نحو پررنگ کنند. اما به هر حال به طور تلویحی اهمیت "جیرفت" را کم نشان دادند.

به عنوان یک شهروند از ایشان انتظار دارم در چنین مواقعی یادی هم از شهر محل تولد خود یعنی شبستر بکنند.

زمانی یکی از شعرا به نام سیمین بهبهانی به احمدی نژاد که از بزغاله صحبت کرده بود، توصیه کرد:

چو از بزغاله کردی یاد، ای کاش – سلامی هم به میمون می‌رساندی

یادآوری می‌کنم که امروز مصادف با 42مین سالگرد مصدومیت دست راست مقام معظم رهبری بوده.

پی‌نوشت: روش سخنرانی معظم له را در نظر بگیرید: اخم، جدیت، ملایمت و ... خنده. ناگفته پیداست که این یک عملیات روانی است.