فکر می‌کنم عنوان این نوشته به تنهایی یک دنیا حرف دارد؛ بنابراین لزومی نمی‌بینم در مورد آن توضیح بیش‌تری بدهم و آن را بدون شرح بیش‌تر به حال خود باقی می‌گذارم. اما دقایقی پیش به ذهنم خطور کرد که یک آیه‌ی بسیار زیبای قرآن را که به طور اتفاقی به آن برخورد کرده بودم، به کسانی گوشزد نمایم که گمان می‌کنند حیله گرتر از سایرین هستند و از طرفی حیله گری را یک امتیاز برای خود می‌پندارند. آیه از این قرار است:

و اتل علیهم نبأ نوح إذ قال لقومه یا قوم إن کان کبر علیکم مقامی و تذکیری بآیات الله فعلی الله توکلت فأجمعوا أمرکم و شرکائکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ثم اقضوا الی و لا تنظرون (یونس - 71)

به بیان ساده‌تر: بچرخ تا بچرخیم!