روحانیون شیعه برای اثبات ادعاهای خود مبنی بر گزاره هایی مثل "شفاعت"، "توسل" و ... معمولاً به تک آیه ای از قرآن استناد می کنند که در آن به پیامبر توصیه شده برای دیگران "استغفار" کند. این در حالی است که قرآن در ده ها آیه به صراحت هرگونه واسطه گری برای آمرزش گناهان و استجابت دعا را اکیداً رد می کند. گذشته از آن با دقت در آیه ی 113 سوره ی توبه می توان دریافت آن چه "استغفار" نامیده شده، از نظر قرآن معنایی بسیار عام تر و ساده تر دارد. در واقع استغفار از دید قرآن چیزی نیست که فقط به شخص پیامبر و احیاناً جانشینان او اختصاص داشته باشد و همه ی مؤمنان می توانند برای دیگران از خدا آمرزش بخواهند. روشن است که دعای پیامبر در این زمینه ارزشمندتر است. هم چنین هم پیامبر و هم مؤمنان گاهی از هرگونه استغفار برای دیگران به شدت نهی می شوند.