متأسفانه انواع و اقسام هشدارها برای پایان به مشکلات من کاملاً بی فایده بود. یک چیز مسلم است؛ در صورت فروپاشی حکومت، عمده‌ی عوامل آن به شدت تنبیه می‌شوند. آنان نشان دادند که شایستگی هیچ‌گونه مماشات را ندارند.

اما من ناگزیر هستم از این پس فعالیت سیاسی را بیش از پیش دنبال کنم. این تنها حربه‌ای است که من در مقابل انبوهی حیوان درنده و مجهز در اختیار دارم. من از این پس هیچ سکوت نخواهم کرد و ایده‌های مناسب انتشار را به اطلاع همگان خواهم رساند.

نگرانی‌های زیادی مطرح است. آن‌ها ممکن است شرایط را برای من سخت‌تر کنند. اما این مانع من نخواهد شد. مهم‌ترین نگرانی این است که آن‌ها تصمیم بگیرند برای تلافی خویشان من، به خصوص خاله و یا حتی مادرم را، هم‌چون بسیاری موارد پیشین حذف کرده و از خانواده جدا کنند. به عبارتی سعی کنند نمایش‌های مربوط به فوت و درگذشت را در مورد آن‌ها هم پیاده کنند.

این یک نگرانی جدی است. به هر حال همه گوش به فرمان حکومتند. اما با این وجود من باز هم از پا نخواهم نشست. آزارهای شدیدتر فقط ناشی از اهمال و نشانگر بی شرفی و به در بی آبرویی زدن حکومت خواهد بود و رسوایی بیش‌تر آن را در پی دارد.

به هر حال هدف از فعالیت‌های من توقف هرگونه مزاحمت برای شخص من است. تمام داروهایی که به خورد من داده می‌شوند، باید کنار گذاشته شوند و هرگونه بحران هم باید متوقف شود. قطع برق طبق روال سابق، یک روز در میان و به جز روزهای تعطیل خواهد بود. مانیتور تصویری، صوتی و ذهنی من می‌تواند ادامه یابد و هجمه‌های عوامل فرهنگی حکومت هم غیر قابل توقف خواهند ماند.

با این پیش شرط‌ها می‌توان بر سر "آتش بس" گفتگو کرد. اما حتی در صورت تحقق شرایط مورد نظر من، من دیگر متعهد نخواهم بود که رو به سکوت مطلق خواهم آورد. بلکه فقط فعالیت مستمر را متوقف می‌کنم. اشاره به نکات لازم برای آگاهی سایرین به صورت میانگین هر ده روز یک بار ادامه خواهد یافت.

منتظر پاسخ عملی و عینی حکومت خواهم ماند.