تا همین لحظه که من در خدمت شما مخاطب گرامی هستم، "رهبر معظم" (Supreme Leader)، 3 تبریک عرض کرده‌اند و بیم آن می‌رود شمار تبریک‌ها، مانند شمار سال‌های "تولید" و یا شمار امواج عملیات وعده‌ی صادق 3، یا شمار بسیاری مسائل شمرده شده‌ی دیگر از دستان مبارک معظم له بیرون برود. به هر حال، ظاهراً ارزیابی حضرت ایشان، یک پیروزی قاطع بر اسرائیل، آمریکا و هر جای دیگر دنیاست. و به همین دلیل مشغول ردیف کردن تعدادی تبریک هستند.
اما در خصوص جنگ اخیر که سراسر سؤال بود، باید گفت که به هر حال با یک شعبده بازی، سر و ته قضیه هم آمد و بانیان واقعی ماجرا آن را جمع و جور کردند. باید منتظر روزهای آینده بود و دید آیا اربابان آقای خامنه‌ای همان‌طور که وانمود می‌کنند توانسته‌اند با دخیل کردن ایشان در جنگ بازی، به موفقیتی نائل شوند.
اما در وب سایت صدای آلمان فارسی خواندم که طی اعلام نظر رسمی اسرائیل، در طول 12 روز، 550 موشک و 1000 هواپیمای بی سرنشین انتحاری از سوی ایران به اسرائیل شلیک شده که 31 موشک و تنها یک هواپیما از تیررس رهگیری در امان مانده و به ساختمان‌ها برخورد کرده‌اند. ضمن این‌که 28 کشته و 3000 مصدوم، شامل آسیب دیدگان روحی، به طور رسمی در اسرائیل ثبت شده‌اند.
و به همین دلیل زیردستان مقام معظم رهبری در ایران جشن و "هیاهو"ی بی‌سابقه‌ای به پا کرده‌اند و خود ایشان هم تا این لحظه، 3 تبریک اعلام کرده‌اند.
اما فارغ از این‌که جمهوری صاحب چه پیروزی شده که هیچ جای دنیا جز خودش خبر ندارد، باید دید قدرت واقعی جمهوری چه‌قدر است. به عبارتی آیا جمهوری واقعاً صاحب ادوات نظامی یاد شده، حتی برای یک نمایش جنگی هست یا نه.
پیش از هر چیز لازم می‌دانم یادآوری کنم که این پیروزی‌های تکراری خیلی سابقه دار است و از لحاظ تعداد دیگر ملال آور شده و اساساً مریدان رهبر معظم انقلاب تا وقتی نمرده‌اند، مدعی پیروزی خواهند ماند؛ هر چند در کثافت و لجن مشغول زندگی باشند.
اما موشک و یا حتی هواپیمای بی سرنشین. مایلم درک کنید که ما از چه چیزهایی حرف می‌زنیم. این ابزارهای نسبتاً پیشرفته‌ی نظامی، چیزهایی هستند که بدون کنترل و یا با کنترل از راه دور، باید 3 هزار کیلومتر را تا خاک اسرائیل طی کنند و به هدف بخورند. موشک دوربرد یا برد متوسط و مانند آن، چیزی است که باید به شکل کامپیوتری به آن برنامه داد تا درست به یک طول و عرض جغرافیایی مشخص برخورد کند. هواپیمای بی سرنشین هم باید همین مسافت فوق العاده طولانی را بی وقفه و تحت کنترل از راه دور طی کند. آیا کشور شما به واقع صاحب چنین تکنولوژی است؟ دقت کنید که از چیزی مثل چراغ قوه یا حتی اتومبیل مدل روز سمند حرف نمی‌زنیم. که اگر از آن‌ها هم حرف بزنیم، عقل سلیم به سرعت تشخیص می‌دهد ایران تا چه اندازه عقب مانده است. داریم از موشک و هواپیمایی که با برنامه ریزی نسبتاً پیشرفته، باید 3 هزار کیلومتر را بی وقفه طی کرده و درست به محدوده‌ی جغرافیایی کوچکی مثل اسرائیل برخورد کنند، حرف می‌زنیم.
یک چیز مسلم است. ایرانی‌ها خیلی شارلاتان هستند. خیلی بیش از آن‌چه می‌توان تصور کرد. از این بدتر نمی‌شود. من خودم از این حد شیاد بودن در تحیرم. من که تجربیات زیادی را از سر گذرانده‌ام. شیوه‌ی برخورد رسانه‌های آن‌ها با جنگ اخیر، گویای اوج رذالت آن‌هاست. آن‌ها فقط و فقط دروغ می‌گویند و هیچ تعهدی به هیچ واقعیتی ندارند. یک روده‌ی راست در شکم آن‌ها پیدا نمی‌شود. جالب آن‌که نه تنها حد و مرزی برای دودوزه بازی نمی‌شناسند که هیچ ابایی هم از افشای دروغ‌ها و هیچ ابایی از برملا شدن حقیقت ندارند.
در وب سایت DW انگلیسی دیدم که ویدیوهای جعل شده‌ی زیادی از جنگ اخیر را به عنوان نمونه‌هایی از جعل حقایق در فضای مجازی مورد بررسی قرار داده بود. ویدیوهایی که می‌شد ثابت کرد جعلی هستند. وگرنه ویدیوهایی که غیر قابل اثبات بود، قطعاً به مراتب بیش‌ترند. یک ویدیو مربوط به رسانه‌ی ایرانی تهران تایمز بود. ویدیویی که اتفاقاً خیلی هم وسیع منتشر شده بود. و با اثبات DW از اساس ساخته‌ی هوش مصنوعی بوده. ویدیو تحت عنوان "روز قیامت در اسرائیل" ظاهراً تخریب گسترده را در تل‌آویو در اثر برخورد تسلیحات ایرانی نشان می‌دهد. اما در واقع مربوط به یک نقطه‌ی دیگر روی کره‌ی زمین است که من با توجه به انگلیسی بودن توضیحات، اسمش را نفهمیدم، و از سویی خرابی‌هایش هم با هوش مصنوعی طراحی شده‌اند. در ویدیو دو اتومبیل در هم فرو می‌روند و سایه‌های مختلف در جهات متضاد هستند و چند نشانه‌ی دیگر هم هست که ثابت می‌کند یک کار جعلی است.
تأکید می‌کنم که این از مواردی است که می‌توان جعلی بودنش را به عینه برای مخاطب عام اثبات کرد. وگرنه مواردی که با دقت بالاتر و با حواس جمع‌تر جعل می‌شوند، از حوصله‌ی بحث خارجند. امیدوارم درک کنید که از نظر من 90 درصد تصاویری که از رسانه‌های ایران تحویل ما داده می‌شوند، ساختگی هستند؛ ساخت خود ایران.
البته کیست که نداند خیلی تصاویر در همه جای دنیا ساختگی هستند. اما بحث بر سر این است که آن‌ها رسمیت دارند و مورد تأیید رسانه‌های معتبر دنیا هستند. اما ویدیوهایی که به ما نشان داده می‌شود، مستقل از همه جای دنیا در ایران جعل می‌شوند.
فارغ از این‌که باور کنید 90 درصد تصاویر خبری در تمام رسانه‌های ایران، فقط و فقط در ایران اعتبار دارند و به نمایش می‌آیند، آن‌چه که من به عینه از رسانه‌های این کشور در روایت جنگ اخیر دیدم، مرا مجاب می‌کند که ما با هیولاها طرف نیستیم؛ با آشغال و زباله هم طرف نیستیم؛ ما با عین نجاست طرفیم. هر یک از این‌ها را فقط می‌توان یک تکه نجاست نامید. آن‌ها به همین اندازه نفرت انگیز و مهوع هستند.
در پایان یادآوری می‌کنم که هزینه‌ی ساخت یک موشک دوربرد، 10 میلیون یورو است و به عبارتی پنج و نیم میلیارد یورو هزینه‌ی تمام شده‌ی آن تعداد موشکی است که رسماً اعلام شده به سمت اسرائیل شلیک شده. من نمی‌دانم این موشک‌ها را در کجای ایران می‌سازند. در کارخانه‌ی موشک سازی تهران، یا در کارخانه‌ی موشک سازی تبریز؟
