این سؤال به جا از قدیم الایام همواره بین ابنای بشر مطرح بوده که: "بازی، بازی، با دم شیر هم بازی؟!"
کاری که امروز "نیروهای امنیتی" جمهوری ایران با حمله به یک مرکز آموزش زبان وابسته به کشور آلمان در تهران کردهاند، مصداق بارز یک بازی خطرناک است.
مسلماً چنین بازیهایی هیچ ناظر اکنون آگاه شدهای را مجاب نمیکند که مثلاً آلمان هم جزو همان دستهای است که ایران هست. یعنی با چنین نمایشهایی کسی مجاب نمیشود که آلمان هم همچون ایران یک مستعمرهی بریتانیاست. هنوز هم ممکن است آلمان جزو چنین دستهای باشد؛ منتها چنین بازیهایی آن را اثبات نمیکند.
به هر حال جمهوری ایران در صدد اثبات چنین ایدهای به عوامل خسته و ملول و حیرت زدهی این روزهای خود است.
به هر حال ... ممکن است سران جمهوری ایران اعتقاد داشته باشند، حالا که "کانون زبان ایران" هست، دیگر چه ضرورتی به سایر مؤسسات آموزش زبان هست!
اما من فکر میکنم فعلاً بهتر است ایران به فکر جمع و جور کردن بحث انتقام از اسرائیل و به عبارتی "خونخواهی" اسماعیل هنیه باشد تا انتقام از آلمان. معطل نگه داشتن بیش از این آن بحث چیزی جز بی آبرویی بیشتر برای سران رژیم ایران و "رژیم صهیونیستی" به بار نخواهد آورد.