وب‌سایت بی‌بی‌سی فارسی روز گذشته متنی به قلم فردی به نام "مسعود آذر" منتشر کرده و در آن به مقایسه‌ی "انتخابات" در ایران و ترکیه پرداخته.

خوب می‌دانید که از قدیم گفته‌اند: "میان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمین تا آسمان است".

با این حال برخی نکات در متن آذر جلب توجه می‌کرد. او تأکید داشت که شرکت در انتخابات ترکیه مانند پنج شش کشور دیگر دنیا "اجباری" است. و در ادامه میزان مشارکت را در انتخابات اخیر این کشور 88.8 درصد اعلام کرد. به عبارتی، از دید آذر، "دستگاه قضایی" ترکیه اکنون موظف است 11.2 درصد جمعیت این منطقه را برای امتناع از شرکت در انتخابات مورد پیگرد قرار دهد؛ که قطعاً شدنی نیست. و مجازات تعیین شده برای آن‌ها هم طبق گفته‌ی آذر حدود 22 لیر است! من نمی‌دانم تأکید وی بر اجباری بودن انتخابات در ترکیه چه دلیلی داشته.

از طرفی این نویسنده به اختلاف نظر شکل گرفته بین جناح‌های حکومت در ایران، یعنی "اصلاح طلبان" و "اصولگرایان"، مبنی بر پیروزی و شکست ایدئولوژی خاص هر یک در انتخابات ترکیه پرداخته. این را هم نمی‌دانم که چرا این دو جناح، انتخابات ترکیه را گواه گرفته‌اند.

به هر حال با نگاهی اجمالی به متن نوشته شده توسط مسعود آذر می‌توان مطمئن شد که او به طرز عجیبی سعی دارد آمار مربوط به میزان مشارکت در انتخابات ایران را مورد تأکید قرار دهد. او بارها عدد مربوط به مشارکت در دو انتخابات گذشته و هم‌چنین عدد مربوط به مشارکت در انتخابات سال 88 را در نوشته‌اش تکرار کرده. به نظر می‌رسد او می‌خواهد خواننده را مطمئن کند که اعداد اعلام شده توسط حکومت واقعی است.

یک نکته‌ی جالب توجه دیگر در این نوشته تکرار پیشنهادات از سوی تندروترین اصلاح طلبان برای حکومت ایران است. احتمالاً می‌دانید که آن‌ها در طول 25 سال گذشته همواره از این دست پیشنهادات برای برون رفت از "بن بست" ارائه می‌کرده‌اند. به هر حال یک اصلاح طلب تندرو پیشنهاد تازه‌ای داده: "پیشنهاد خوبی است که ایران هم مثل ترکیه شرکت در انتخابات را اجباری کند و آقای خامنه‌ای به عنوان نفر اول کشور نامزد شود و با رقیب یا رقبایش در انتخابات شرکت کند تا معلوم شود مردم به چه کسی رأی می‌دهند".

به نظر می‌رسد این گروه افراد دچار این توهم هستند که "آقای خامنه‌ای" فقط و فقط منتظر این هستند که آن‌ها این پیشنهادات را به ایشان ارائه کنند.

همین الآن به یاد انتخابات 88 افتادم؛ انتخاباتی که مسعود آذر نشان می‌دهد خیلی به آن علاقه مند است. در آن زمان هم مدام به خامنه‌ای پیشنهاداتی ارائه می‌شد؛ اما کو گوش شنوا؟ مثلاً مهدی کروبی، از نامزدهای آن انتخابات، چند بار پیشنهاد داد که به تجمعات معترضان همپای تجمعات طرفداران خامنه‌ای "مجوز" داده شود تا همه ببینند کدام یک بیش‌تر استقبال می‌شود. ولی متأسفانه خامنه‌ای این پیشنهاد را هم نادیده گرفت. و اکنون بعد از 14 سال هنوز که هنوز است به وی پیشنهاد می‌شود.