معمولاً وقتی انسان‌های آزاده قصد مجاهدت در راه خدا و مبارزه با ستمگران را دارند، این ستمگران آنان را از احتمالات منفی فراوان می‌ترسانند. احتمالاتی مثل رنج، شکست، مرگ عزیزان و حتی مرگ خود فرد. من دقت کرده‌ام که بدترین احتمال همین مرگ فرد است. اما قرآن تمام این قبیل نگرانی‌ها را رد می‌کند.
یا ایها الذین آمنوا لا تکونوا کالذین کفروا و قالوا لاخوانهم اذا ضربوا فی الارض او کانوا غزی لو کانوا عندنا ما ماتوا و ما قتلوا لیجعل الله ذلک حسرة فی قلوبهم و الله یحیی و یمیت و الله بما تعملون بصیر
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، مانند آنان نباشید که کفر ورزیدند و به برادرانشان که به سفر یا جنگ می‌رفتند، گفتند اگر پیش ما می‌ماندند، نمی‌مردند یا کشته نمی‌شدند؛ این برای این است که خدا آن را حسرتی در دل‌های آنان قرار دهد و این خداست که زنده می‌کند و می‌میراند و خدا آن‌چه را می‌کنید، می‌بیند
و لئن قتلتم فی سبیل الله او متم لمغفرة من الله و رحمة خیر مما یجمعون
و اگر در راه خدا کشته شوید و یا بمیرید، مطمئناً آمرزش و رحمت خدا بهتر از آن چیزی است که آنان می‌اندوزند
و لئن متم او قتلتم لالی الله تحشرون
و اگر بمیرید یا کشته شوید، به سوی خدا گرد هم می‌آیید
(سوره‌ی آل عمران - آیات 156 تا 158)
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
و هرگز آنان را که در راه خدا کشته شدند، مرده نپندارید؛ بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند
فرحین بما اتیهم الله من فضله و یستبشرون بالذین لم یلحقوا بهم من خلفهم الا خوف علیهم و لا هم یحزنون
و از آن‌چه خداوند از لطف خود به آنان ارزانی داشته، شادمانند و به کسانی که هنوز به آنان نپیوسته‌اند، بشارت می‌دهند که نه ترسی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند
یستبشرون بنعمة من الله و فضل و أن الله لا یضیع اجر المؤمنین
از نعمت و لطف خدا شادند و از این‌که خدا پاداش مؤمنان را تباه نمی‌کند
(سوره‌ی آل عمران - آیات 169 تا 171)
و لا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء و لیکن لا تشعرون
و به آنان که در راه خدا کشته شدند، مرده نگویید؛ که زنده‌اند ولی شما درک نمی‌کنید
(سوره‌ی بقره - آیه‌ی 154)
نظرات دیگران()
