حتماً رونالدینیو، بازیکن سابق فوتبال برزیل را می‌شناسید. او را یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال قلمداد می‌کنند. یکی از مهم‌ترین بازی‌های او بازی مقابل وردربرمن آلمان در لباس بارسلونا در ورزشگاه کامپ نو بود. بازی که با دریبل‌های مکرر رونالدینیو همراه بود. بازی که احتمالاً نقش زیادی در شکل گیری لقب "جادوگر" برای رونالدینیو داشته.

بازی را وردر آلمان سه بر یک باخت. اگر نوشته‌های مرا در این وبلاگ به دقت دنبال کرده باشید، حتماً می‌دانید که از نظر من اختلاف یک تیم فوتبال آلمانی با مثلاً تیمی از اسپانیا، و به ویژه تیم بارسلونا، در شرایط عادلانه، دست کم بیست گل است.

و حتماً می‌دانید که از نظر من تبانی همواره در فوتبال رایج بوده و باخت عمدی رایج‌تر.

اگر این داده‌ها را کنار هم بگذاریم، نتیجه می‌گیریم که از دید من وردر در آن بازی حیاتی برای رونالدینیو عمداً به بارسلونا باخت. و دریبل‌هایی که رونالدینیو می‌زد، دریبل‌های شگفت انگیز او در این بازی، با مهندسی بازیکنان تیم آلمانی از آب در می‌آمد.

شایان ذکر است که مربی وقت وردر، توماس شاف، مربی مطرح دهه‌ی 2000 آلمان و از جمله بازیکنان مطرح این تیم، تورستن فرینگس بود که از سرشناس‌ترین بازیکنان دهه‌ی 2000 آلمان بود.

به هر حال در آن بازی حکومت به رونالدینیو توصیه کرده بود تا می‌تواند دریبل دهد و، بدون اطلاع رونالدینیو و بارسلونا، به بازیکنان وردر هم توصیه کرده بود تا می‌توانند از رونالدینیو دریبل بخورند. و این راز موفقیت رونالدینیو در این بازی بود.

حالا که فکر می‌کنم می‌بینم اگر مرا هم آن شب در برابر رونالدینیو می‌گذاشتند به آن راحتی از او دریبل نمی‌خوردم!