سلام و زيارت قبول. با خواندن خط‌به خط مطلب شما اول از همه غبطه خوردم به توفيق جنابعالي و بعد هم براي چند لحظه، خود را در حرم حضرت احساس کردم: کنار درب ورودي، کنار حوض آب و کنار ضريح نوراني. راستي گفتم ضريح. تازگيها مطلبي از علامه طباطبايي خواندم که ميگفتند: غبطه ميخورم به مردمي که عاشقانه، ضريح را ميبوسند. در و ديوار حرم را بايد بوسيد چون متصل و منسوب به حضرت رضاست. وگرنه ما که چوب نديده و فلزنديده نيستيم! البته کارهايي مثل هل دادن و آزار ديگران در کنار ضريح که قطعا مردود است. به هرحال ممنونم که در اولين ساعات اولين روز هفته، مرا برديد به حرم امام رئوف.